فراخوانی شخصیت های تاریخی واسطوره ای در مقصورة حازم قرطاجنی.

فراخوانی شخصیت¬های تاریخی در ادبیات عرب، یکی از شیوه¬های ارتباط ادیب با میراث تاریخی و فرهنگی است. رویدادها و تحولات تاریخی یکی از عناصر شکل دهنده¬ی شخصیت هر انسان است، و باعث افتخار و یا حسرت او نسبت به گذشته¬ی ملت خود می¬شود. اثر ادبی می¬تواند این ارتباط را میان مخاطب و میراث تاریخی و اسطوری برقرار کند؛ چراکه تاریخ با تمام فراز و فرود خود، قابلیت تجدید و تکرار را دارد. حازم قرطاجنی در مقصوره¬ی خود، بخش¬هایی از تاریخ عرب را به شکلی هنرمندانه به نمایش گذاشته، شخصیت¬های تاریخی واسطوری را از تمدن¬های قدیم عربی فراخوانده، و آن¬ها را با اسماء، القاب و یا برخی حوادث مهم زندگی¬شان به¬کار گرفته است. هدف حازم از این فراخوانی، بیان اندیشه¬ها وتجربیات خود، از روزنه¬ی این رمزهای تاریخی است. این مقاله با روش تاریخی و توصیفی به بررسی مقصوره حازم قرطاجنی می¬پردازد. نتیجه تحقیق حاکی از آن است که از جمله شخصیت¬های تاریخی واسطوری که حازم قرطاجنی از آن¬ها نقابی ساخته تا از پس آن اندیشه¬ ی خود را به مخاطب انتقال دهد، می¬توان به سیف بن ذی یزن، عمروبن سعید، درید بن صمة، جحاف بن حکیم، حجاج بن یوسف، زیدبن علی، عبدالرحمن بن أشعث، عمروبن منذر، زرقاء یمامة، زبراء کاهن و... اشاره کرد. کاربرد فراوان این¬گونه شخصیت¬های تاریخی واسطوری به¬وسیله حازم قرطاجنی، نشانه¬ی توجه او به تاریخ عرب و اساطیر کهن آن، در خلال آفرینش ادبی است.